به روز رسانی ها: پادشاه چارلز سوم در حالی که بریتانیا برای عصر جدید آماده می شود وارد لندن می شود

ملکه الیزابت دوم، که پنجشنبه در سن 96 سالگی درگذشت، اغلب در صفحات خبری ظاهر می شد، اما او همچنین خود را در ارتباط با دنیای ورزش یافت، همانطور که در طول زندگی خود با بسیاری از فرهنگ بریتانیایی ارتباط داشت.

او خودش یک ورزشکار رقابتی نبود، اما از کودکی سوار بر اسب شد و سهام سلطنتی اسب ها را به عنوان مالک از پدرش به ارث برد. اما ملکه سهم خود را در رویدادهای ورزشی شرکت می‌کرد و یکی از اعضای اصلی مجموعه سوارکاری بود و بسیاری از فرزندان و نوه‌هایش وقت خود را در زمین‌های بازی سپری می‌کردند.

آن دربی گریزان

ملکه عاشق مسابقه اسب دوانی بود. همانطور که در مستند بی‌بی‌سی «الیزابت آر: یک سال زندگی ملکه» دیده می‌شود، او قسمت اول دربی اپسوم در سال 1991 را از طریق تلویزیون تماشا کرد، سپس به سمت جعبه‌اش رفت تا پایان را با دوربین دوچشمی‌اش تماشا کند. او همچنین به نظر می‌رسید که از بردن 16 پوند (البته با نت‌هایی که صورتش روی آن‌ها بود) راضی است.

علیرغم آن ثروت بادآورده، ملکه هرگز به یک هدف دلخواه دست پیدا نکرد: برنده شدن در دربی، شاید بزرگترین مسابقه بریتانیا، به عنوان مالک. در سال 1953، تنها چهار روز پس از تاجگذاری خود، او تماشا کرد که Aureole در Epsom Downs دوم شد و پینزا چهار امتداد را شکست داد. او هرگز دوباره آنقدر عالی تمام نکرد.

در سال 2011 امیدها زیاد بود، زیرا کارلتون هاوس، ابریشم های بنفش معروف خود را با قیطان طلایی و آستین های قرمز مایل به قرمز، به عنوان محبوب 5-2 به نمایش گذاشت. اما او سوم شد. ملکه همچنین در طول این سال ها سه مقام پنجمی را به دست آورد.

شانس ملکه در سایر نژادها بهتر بود و اسب های او در طول زندگی او بیش از 1800 مسابقه از جمله اوکس، 1000 و 2000 گینه و بسیاری دیگر از نژادهای مهم بریتانیا را بردند.

حضور او در مسابقات رویال اسکوت ممکن است تا حدی به دلیل ورود سنتی او به صفوف سلطنتی در کالسکه ای که توسط چهار اسب کشیده می شود، در خاطره بسیار واضح باشد. و او در دربی کنتاکی در سال 2007 در سفری به ایالات متحده شرکت کرد.

اما دربی اپسوم برای او رویدادی بود که نمی‌توان آن را از دست داد. در 70 سال سلطنت خود، او تنها در سه شرکت حضور نداشت: در سال 2022 به دلیل بیماری، در سال 1984 برای شرکت در مراسم چهلمین سالگرد D-Day در فرانسه و در سال 1956 برای یک سفر دولتی به سوئد.

یک شاخه ورزشی

در حالی که بسیاری از اعضای خانواده ملکه در ورزش‌هایی در سطوح مختلف از جمله راگبی و چوگان شرکت می‌کردند، این دختر و نوه او بودند که به اوج ورزشی خانواده رسیدند. دختر ملکه، پرنسس آن، در مسابقات سه روزه سوارکاری به المپیک 1976 راه یافت و در کشتی Goodwill رتبه 24 را به پایان رساند. دختر آن، نوه ملکه، زارا تیندال، در سال 2012 وارد همان مسابقه شد و به صورت انفرادی هشتم شد و در مسابقات تیمی در High Kingdom مدال نقره گرفت.

همسر اول آن و پدر زارا، مارک فیلیپس، دو مدال المپیک در این رویداد سه روزه داشت. زارا با مایک تیندال، بازیکن راگبی برنده جام جهانی که به مدت یک دهه در تیم انگلیس بازی کرد، ازدواج کرده است.

بازدید از Gridiron

ملکه در طول عمر طولانی خود در بسیاری از رویدادها و اجراها شرکت کرد. او پس از فینال جام جهانی 1966 جام را به تیم برنده انگلیس در ورزشگاه ومبلی اهدا کرد. او همچنین به صورت بازی ویدئویی با دنیل کریگ (“عصر بخیر، آقای باند” خط او بود) برای مراسم افتتاحیه المپیک 2012 فیلمبرداری کرد، که در آن او به طور رسمی بازی ها را افتتاح کرد.

تقریباً در تمام این رویدادها، او توانست به نظر برسد که دارد از خودش لذت می‌برد، حتی اگر اینطور نباشد. بنابراین، گفتن اینکه او واقعاً در مورد فوتبال کنفرانس ساحل اقیانوس اطلس دهه 1950 چه فکر می کرد، سخت است.

بله، الیزابت و همسرش شاهزاده فیلیپ در اولین سفر خود به ایالات متحده به عنوان ملکه، در بازی کارولینای شمالی-مریلند در 19 اکتبر 1957 شرکت کردند.

این خبر در صفحه اول روزنامه تایمز با عنوان «الیزابت دوم یک بازی فوتبال می بیند. مجهز به پتو و گل داودی.”

گزارش های آن زمان نشان می داد که حضور در اولین بازی فوتبال او به درخواست خود ملکه بوده است.

ملکه قبل از بازی در اطراف زمین رانده شد، سپس در استادیوم برد (در حال حاضر استادیوم مریلند) در کالج پارک، Md.

به گزارش تایمز، در حالی که فیلیپ به آنچه در زمین می‌گذرد پایبند بود، ملکه اغلب برای تماشای هواداران برمی‌گشت.

تایمز گفت: «دختران پابرهنه با بسته‌های سیگار بزرگ که بدن و سرشان را پوشانده بودند، گزارشی در دسترس نیست، در حالی که بلندگو رژه صنایع کارولینای شمالی را اعلام می‌کرد.» “دیکسی” نیز توسط گروه راهپیمایی نواخته شد.

تایمز گفت: پس از اینکه تد کرشنر از مریلند یک تاچ داون 81 یارد به ثمر رساند، “ملکه لبخند زد و به نظر می رسید که شروع به گرفتن روح بازی کرده است.” مریلند کارولینای شمالی را با نتیجه 21-7 شکست داد.

سفر به مستعمرات سابق اغلب شامل حضور در رویدادهای ورزشی بود. در ونکوور در سال 2002، او قبل از یک بازی هاکی پیش فصل، یک پوک تشریفاتی بین مارکوس ناسلوند از کاناک ها و مایک ریچی از کوسه ها انداخت. وین گرتزکی برای بازی با ملکه نشست، اما او پس از اولین دوره بازی را ترک کرد – صادقانه بگویم، طولانی تر از تماشای بازی های پیش فصل.

در سال 1991، رئیس جمهور جورج بوش، الیزابت را برای اولین بازی بیسبال به کامدن یاردز در بالتیمور برد. پس از ملاقات با خوزه کانسکو، ریکی هندرسون و سه ریپکنز، او دو اینینگ ماند.

اما شاید تنیس نه

علیرغم تمام آن سفرها به مسابقات و سایر ورزش ها، ملکه به ندرت از یکی از مشهورترین رویدادهای بریتانیا بازدید می کرد: ویمبلدون.

الیزابت به مدت 64 سال حامی کلوپ تنیس و کروکت در کل انگلستان بود تا اینکه در سال 2017 این نقش را به دوشس کمبریج، کیت میدلتون سپرد. همچنین برخی از زندگی نامه نویسان و روزنامه نگاران که خانواده سلطنتی را پوشش می دهند، ادعا کرده اند که او از این ورزش متنفر است.

به طور کلی بسیاری از اعضای خانواده سلطنتی، از جمله شاهزاده ویلیام، در ویمبلدون حاضر می شوند تا جام ها را اهدا کنند و از تماشای تماشایی لذت ببرند. اما ملکه در طول سلطنت خود تنها چهار بار در ویمبلدون شرکت کرد، آخرین بار در سال 2010، زمانی که اندی موری اسکاتلندی را در یک مسابقه دور دوم مشاهده کرد. او پس از پیروزی در سال 1977 به ویرجینیا وید انگلیسی، ظرف گلاب را تقدیم کرد.

با این حال، حتی اگر ملکه تنیس را دوست نداشت، تنیس ملکه را دوست داشت. پس از مرگ او، ادای احترام از کلوب انگلستان (“بازدید اعلیحضرت از مسابقات قهرمانی در سال های 1957، 1962، 1977 و 2010 لحظات ویژه ای در تاریخ باشگاه بود”)، تورهای تنیس و مارتینا ناوراتیلووا، در میان دیگران.