سیستم آموزشی در هند همیشه به دلیل تولید افراد «باهوش با کتاب» به جای تولید واقعی دانشگاهیان «هوشمند خیابانی» متهم شده است. هنگامی که صحبت از حل مشکلات زندگی واقعی می شود، دیده شده است که دانش محدود هرگز به کمک نیامده است، بنابراین مهم است که قدرت تفکر را در فرزندان خود پرورش دهیم تا بتوانند بدون هیچ زحمتی با چالش های واقعی روبرو شوند. جایی که کتاب های درسی به پایان می رسد، ذهن خودمان شروع به فکر کردن می کند، وقتی صحبت از قابلیت های ذهن انسان می شود، امکانات بی پایانی وجود دارد.
درست مانند هر قضیه، هر اشتقاق، هر فرمول توسط ذهن انسان استخراج شده است، اگر ما بر روی توسعه نحوه تفکر و تصمیم گیری صحیح در هنگام مواجهه با مشکلی در زندگی واقعی خود تمرکز کنیم، می توانیم به راحتی به فرزندانمان کمک کنیم تا با آنچه در پیش است روبرو شوند. آینده.
درست از همان ابتدا، سیستم آموزشی هند یک برنامه درسی کامل بوده است که فرهنگ “محافظه کردن” را در بین دانش آموزان ترویج می کند. در حالی که سیاست آموزشی جدید اجرا شده در سال 2020 تلاشی جسورانه برای تغییر این رویه است، سهیل چودهری، کارآفرین هزاره، احساس می‌کند که ما هنوز از اصلاح نظام آموزشی برای شکل دادن به ذهن کودکانمان برای رویارویی با چالش‌های عملی واقعی جهان فاصله داریم.
او در یک گفتگوی کوتاه گفت که “سیستم آموزشی در هند خراب است و باید هر چه زودتر اصلاح شود.” هنوز یک الگوی ثابت وجود دارد که اکثر بچه‌ها برای تصمیم‌گیری در مورد مسیر شغلی‌شان دنبال می‌کنند. وی گفت: حتی پس از وجود گزینه های شغلی متنوع در کشور، دانشجویان همچنان به دنبال آن 3 تا 4 گزینه شغلی از پیش تعیین شده ای هستند که جامعه آن را ایمن می داند. صحبت زیادی در مورد ایجاد چیزها، در مورد نوآوری چیزها، در مورد ایجاد کسب و کار، در مورد حل مشکلات زندگی واقعی وجود ندارد. چودری افزود.
با سرعتی سریع در دیجیتالی شدن جهان و توسعه هوش مصنوعی، تمام مشاغلی که نیازی به خلاقیت و نوآوری ندارند، توسط هوش مصنوعی تصاحب خواهند شد. آنچه ما در حال حاضر به فرزندان خود آموزش می دهیم ممکن است در آینده منسوخ شود زیرا آموزش هایی که در حال حاضر دریافت می کنند ممکن است در آینده برای شغلی قابل استفاده نباشد زیرا تا آن زمان کل فرآیند به طور خودکار انجام می شد.
بنابراین نقشه راه آینده کودک را نمی توان تنها با برنامه درسی که در مدارس تحصیل می کند تعیین کرد. ساختار اصلاح شده باید بر ارائه تجربه عملی در موقعیت های زندگی واقعی تمرکز کند و به آنها کمک کند تا بر چالش هایی که ممکن است در آینده با آن مواجه شوند غلبه کنند.
“این یک واقعیت ثابت شده است که وقتی چیزی را تجربه می کنید، نیازی به یادآوری آن ندارید.” ذهن انسان تنها زمانی می تواند به خوبی با چیزی آشنا شود که شخصاً آن را تجربه کرده باشد. سپس این تجربه به بخشی از فردی تبدیل می شود که مجبور نیست آنچه را که در کتاب ها بود حفظ کند.
