ولادیمیر پوتین با الحاق بخش‌هایی از اوکراین در روز جمعه، نیروهایی را به حرکت درآورد که روسیه را به یک کره شمالی غول پیکر تبدیل می‌کنند. این یک کشور پارانوئید، عصبانی و منزوی خواهد بود، اما برخلاف کره شمالی، نسخه روسی در 11 منطقه زمانی – از دریای قطب شمال تا دریای سیاه و از لبه اروپای آزاد تا لبه آلاسکا – با هزاران منطقه پراکنده خواهد شد. کلاهک های هسته ای
من روسیه ای را می شناسم که قوی، تهدیدآمیز، اما با ثبات بود – به نام اتحاد جماهیر شوروی. من روسیه ای را می شناسم که امیدوار بود و به طور بالقوه در حال گذار به دموکراسی در دوران میخائیل گورباچف، بوریس یلتسین و حتی پوتین جوان تر بود. من روسیه را می شناسم که در دوران پوتین مسن تر، پسر بدی بود، آمریکا را هک می کرد، چهره های اپوزیسیون را مسموم می کرد، اما همچنان یک صادرکننده نفت پایدار و قابل اعتماد و شریک امنیتی گاه به گاه با ایالات متحده بود، زمانی که ما به کمک مسکو نیاز داشتیم.
اما هیچ یک از ما هرگز روسیه را نشناختیم که پوتینی که اکنون ناامید و پشت به دیوار به نظر می رسد در ارائه آن سخت است – روسیه منزوی. روسیه بزرگ و تحقیر شده؛ روسیه ای که بسیاری از بااستعدادترین مهندسان، برنامه نویسان و دانشمندان خود را از هر خروجی که پیدا کرده اند به فرار فرستاده است. این روسیه خواهد بود که در حال حاضر آنقدر شرکای تجاری خود را از دست داده است که می تواند تنها به عنوان مستعمره نفت و گاز طبیعی چین زنده بماند، روسیه ای که کشوری شکست خورده است و بی ثباتی را از هر منافذی بیرون می زند.
چنین روسیه ای فقط یک تهدید ژئوپلیتیک نخواهد بود. این یک تراژدی انسانی در ابعاد ماموت خواهد بود. کره شمالی‌سازی روسیه توسط پوتین، کشوری را که زمانی برخی از مشهورترین نویسندگان، آهنگ‌سازان، موسیقی‌دانان و دانشمندان خود را به جهانیان تبدیل کرد، به کشوری تبدیل می‌کند که در ساخت چیپس سیب‌زمینی ماهرتر از ریزتراشه‌ها، معروف‌تر به خاطر لباس‌های زیر مسموم‌اش تا لباس‌های اوت و بیشتر مشهور است. تمرکز خود را بر باز کردن مخازن زیرزمینی گاز و نفت نسبت به مخازن زیرزمینی نبوغ و خلاقیت انسانی خود متمرکز کرده است. تمام جهان با کوچک کردن روسیه توسط پوتین ضعیف شده است.
اما با الحاق روز جمعه، تا زمانی که پوتین در قدرت است، دیدن نتیجه دیگری دشوار است. چرا؟ توماس شلینگ، نظریه پرداز بازی، به طور معروف پیشنهاد می کند که اگر با راننده دیگری جوجه بازی می کنید، بهترین راه برای برنده شدن – بهترین راه برای اینکه راننده دیگر اول از مسیر منحرف شود – این است که قبل از شروع بازی، پیچ فرمان خود را کاملاً باز کنید. چرخ کرده و آن را از پنجره به بیرون پرتاب کنید. پیام به راننده دیگر: من دوست دارم از سر راه بروم، اما دیگر نمی توانم ماشینم را کنترل کنم. بهتر است منحرف شوید!
تلاش برای همیشه دیوانه حریف شما یک متخصص کره شمالی است. اکنون پوتین آن را پذیرفته است و با هیاهوی زیادی اعلام کرده است که روسیه در حال ضمیمه کردن چهار منطقه اوکراین است: لوهانسک و دونتسک، دو منطقه تحت حمایت روسیه که در آن نیروهای طرفدار پوتین از سال 2014 با کیف می جنگند و خرسون و زاپوریژژیا که اشغال شده اند. مدت کوتاهی پس از حمله پوتین در فوریه. پوتین روز جمعه در سالن بزرگ کرملین اعلام کرد که ساکنان این چهار منطقه برای همیشه شهروند روسیه خواهند شد.
پوتین چه کاره است؟ فقط می توان حدس زد. از سیاست داخلی او شروع کنید. پایگاه پوتین دانشجویان دانشگاه دولتی مسکو نیستند. پایگاه او ناسیونالیست های دست راستی هستند که به طور فزاینده ای از تحقیر نظامی روسیه در اوکراین عصبانی شده اند. پوتین برای حفظ حمایت آنها، ممکن است احساس کرده باشد که باید نشان دهد که با فراخوان ذخیره و الحاق خود، در حال مبارزه با یک جنگ واقعی برای مادر روسیه است، نه فقط یک عملیات نظامی ویژه مبهم.
با این حال، این نیز می تواند تلاش پوتین برای مانور دادن به یک توافق مطلوب از طریق مذاکره باشد. تعجب نمی کنم اگر او به زودی تمایل خود را برای آتش بس – و تمایل به تعمیر خطوط لوله و از سرگیری حمل و نقل گاز به هر کشوری که آماده به رسمیت شناختن الحاق روسیه است، اعلام کند.
پوتین پس از آن می‌تواند به پایگاه ملی‌گرای خود ادعا کند که چیزی برای جنگش به دست آورده است، حتی اگر بسیار گران تمام شود، و اکنون او راضی است که متوقف شود. فقط یک مشکل وجود دارد: پوتین عملاً تمام سرزمینی را که در حال ضمیمه کردن خود است کنترل نمی کند.
این بدان معناست که او نمی تواند به هیچ معامله ای رضایت دهد مگر اینکه و تا زمانی که اوکراینی ها را از تمام سرزمینی که اکنون مدعی است بیرون راند. در غیر این صورت، او آنچه را که به تازگی به قلمرو مستقل روسیه تبدیل کرده است، تسلیم خواهد کرد. این می تواند یک تحول بسیار شوم باشد. به نظر می رسد ارتش شکست خورده پوتین قادر به تصرف سرزمین های بیشتری نیست و در واقع به نظر می رسد روز به روز بیشتر از آن ها را از دست می دهد.
من می ترسم پوتین با ادعای قلمرویی که به طور کامل کنترل نمی کند، خود را به گوشه ای بکشاند که ممکن است روزی احساس کند فقط با سلاح هسته ای می تواند از آن فرار کند.
در هر صورت، به نظر می‌رسد پوتین به کیف و متحدان غربی‌اش جرأت می‌دهد تا جنگ را تا زمستان ادامه دهند – زمانی که عرضه گاز طبیعی در اروپا محدود می‌شود و قیمت‌ها ممکن است نجومی باشد – برای بازیابی سرزمین‌هایی که برخی از نمایندگان اوکراینی‌اش تحت کنترل بوده‌اند. نفوذ روسیه از سال 2014.
آیا اوکراین و غرب منحرف خواهند شد؟ آیا آنها بینی خود را می بندند و معامله کثیفی با پوتین انجام می دهند تا جنگ کثیف او را متوقف کنند؟ یا اینکه اوکراین و غرب با اصرار بر اینکه پوتین هیچ دستاوردی ارضی از این جنگ به دست نمی‌آورد، او را رودررو خواهند گرفت، بنابراین ما از اصل غیرقابل قبولی تصرف سرزمین‌ها به زور دفاع می‌کنیم؟
گول نخورید: در اروپا فشارهایی برای انحراف و پذیرش چنین پیشنهاد پوتین وجود خواهد داشت. این مطمئناً هدف پوتین است – ایجاد تفرقه در اتحاد غربی و کنار رفتن با یک “پیروزی” که چهره را نجات دهد.
اما خطر کوتاه مدت دیگری برای پوتین وجود دارد. اگر غرب منحرف نشود، معامله با او را انتخاب نکند، اما در عوض با کمک‌های تسلیحاتی و مالی بیشتر به اوکراین دو برابر شود، احتمال فروپاشی ارتش پوتین وجود دارد.
که غیر قابل پیش بینی است. اما این چیزی است که کاملاً قابل پیش بینی است: اکنون پویایی وجود دارد که روسیه پوتین را بیشتر به سمت مدل کره شمالی سوق می دهد. این با تصمیم پوتین برای قطع بیشتر گاز طبیعی به اروپای غربی آغاز می شود.
تنها یک گناه اساسی در تجارت انرژی وجود دارد: هرگز، هرگز، هرگز خود را به یک تامین کننده غیرقابل اعتماد تبدیل نکنید. هیچ کس دیگر هرگز به شما اعتماد نخواهد کرد. پوتین خود را به یک تامین کننده غیرقابل اعتماد برای برخی از قدیمی ترین و بهترین مشتریان خود تبدیل کرده است که از آلمان و بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا شروع می شود. همه آنها اکنون به دنبال منابع جایگزین و بلندمدت گاز طبیعی و ساختن انرژی تجدیدپذیر بیشتر هستند.
دو تا سه سال طول می‌کشد تا شبکه‌های خط لوله جدید که از مدیترانه شرقی و گاز طبیعی مایع از ایالات متحده و شمال آفریقا می‌آیند، جایگزین گاز روسیه در مقیاس شوند. اما زمانی که این اتفاق بیفتد، و زمانی که عرضه گاز طبیعی جهان به طور کلی برای جبران از دست دادن گاز روسیه افزایش می‌یابد – و با عرضه انرژی‌های تجدیدپذیر بیشتر – پوتین ممکن است با یک چالش اقتصادی واقعی روبرو شود. مشتریان قدیمی او هنوز هم ممکن است مقداری انرژی از روسیه بخرند، اما دیگر هرگز تا این حد به روسیه اعتماد نخواهند کرد. و چین او را برای تخفیف های عمیق تحت فشار قرار خواهد داد.
به طور خلاصه، پوتین در حال از بین بردن بزرگترین منبع – شاید تنها منبع او – درآمد طولانی مدت پایدار است. در عین حال، الحاق غیرقانونی او به مناطق اوکراین تضمین می‌کند که تحریم‌های غرب علیه روسیه به قوت خود باقی می‌ماند یا حتی تسریع می‌یابد، که تنها مهاجرت روسیه به وضعیت شکست‌خورده را تسریع می‌کند، زیرا مطمئناً تعداد بیشتری از روس‌ها با مهارت‌های قابل فروش در سطح جهانی بیشتر می‌شوند. ترک کردن.
من هیچ کدام از این ها را جشن نمی گیرم. اکنون زمانی است که رهبران غربی هم سختگیر و هم باهوش باشند. آنها باید بدانند چه زمانی باید منحرف شوند و چه زمانی طرف مقابل را وادار به انحراف کنند، و چه زمانی باید برای راننده دیگر احترام قائل شوند، حتی اگر او با بی‌اعتنایی کامل نسبت به شخص دیگری رفتار کند. ممکن است پوتین برای ما چاره‌ای باقی نگذاشته باشد جز اینکه یاد بگیریم با یک کره شمالی روسی زندگی کنیم – حداقل تا زمانی که او در راس امور است. اگر اینطور باشد، ما فقط باید بهترین استفاده را از آن ببریم، اما بهترین آن دنیایی بسیار ناپایدارتر خواهد بود.
تایمز متعهد به انتشار است تنوع حروف به سردبیر مایلیم نظر شما را در مورد این مقاله یا هر یک از مقالات ما بدانیم. در اینجا برخی از نکات. و این هم ایمیل ما: [email protected].
بخش نظرات نیویورک تایمز را دنبال کنید فیس بوک، توییتر (@NYTopinion) و اینستاگرام.
