نظر | عدالت در مشکل

اولین و تنها قاضی دادگاه عالی که استیضاح شد ساموئل چیس از مریلند در سال 1805 بود و در نهایت تبرئه شد.

من از چیس در ستون خود در روز سه شنبه به عنوان یکی از منتقدان ضد فدرالیستی قانون اساسی در طول نبرد برای تصویب نام بردم. یکی از امضاکنندگان اعلامیه استقلال مریلند، چیس با تصویب آن مخالفت کرد زیرا قانون اساسی منشور حقوق را شامل نمی شد. اما هنگامی که قانون اساسی به اجرا درآمد، چیس به یک فدرالیست سرسخت تبدیل شد و، قاضی ارشد ویلیام رنکوئیست در گزارش خود از استیضاح چیس نوشت، «این تعهد شدیدی را به وجود آورد که با آن تمام اعتقادات خود را حفظ کرد.»

در سال 1791 چیس رئیس دادگاه عمومی مریلند شد و در سال 1796 توسط جورج واشنگتن به دیوان عالی منصوب شد. سفر به محاکمه استیضاح چیس در سال 1798 با قوانین بیگانه و فتنه آغاز شد که هدف آن منتقدان دموکرات-جمهوری خواه رئیس جمهور جان آدامز بود که او نیز فدرالیست بود. چیس از تعقیب چاپخانه داران روزنامه دموکرات-جمهوری خواه لذت برد و حتی برای آدامز در انتخابات 1800 کمپین کرد.

آدامز البته شکست خورد و در پی شکست او – و اکثریت فدرالیست در حال خروج در کنگره – گروهی از قضات را در سیستم دادگاه فدرال تأیید کردند و اندازه دیوان عالی را از شش عضو به پنج نفر کاهش دادند که این امر بر اساس قانون اساسی اعمال شد. جای خالی بعدی، برای تضمین قدرت فدرالیست در دادگاه ها.

زمانی که توماس جفرسون روی کار آمد، تصمیم گرفت قانون قضایی 1801 را لغو کند که به اصطلاح انتصابات نیمه شب آدامز را امکان پذیر می کرد و نفوذ فدرالیست ها را در قوه قضاییه حذف یا خنثی می کرد. یعنی تقریباً هیچ تردیدی وجود نداشت که چیس در یک مقطع زمانی در میان جفرسون و حزب دموکرات-جمهوری خواه باشد.

چیس – که به عنوان مردی سرسخت و بی‌اعتنا شناخته می‌شود – نمی‌توانست به آن‌ها هدف مناسبی ندهد. در ماه مه 1803، اندکی پس از آن که جان مارشال، قاضی فدرالیست، شکست جفرسون را در ماربری علیه مدیسون به جفرسون داد، چیس اصول و سیاست های سیاسی دموکرات-جمهوری خواه، از جمله تلاش برای لغو قانون قضایی را محکوم کرد و در عین حال دستوراتی را به بالتیمور داد. هیئت منصفه بزرگ “تغییر دیرهنگام قوه قضائیه فدرال … و تغییر اخیر در قانون اساسی ایالتی ما، با ایجاد حق رای همگانی، تمام امنیت مالکیت و آزادی شخصی را از بین خواهد برد … و قانون اساسی جمهوری ما در یک موبوکراسی فرو خواهد رفت، بدتر از همه. دولت های مردمی.»

چیس سپس «دکترین‌های مدرن اصلاح‌طلبان متأخر ما را محکوم کرد که همه انسان‌ها در یک وضعیت جامعه، حق دارند از آزادی و حقوق برابر برخوردار باشند».

کلمه غوغای چیس به جفرسون راه یافت که به شیوه هنری دوم از رهبران دموکرات-جمهوری خواه در مجلس نمایندگان خواست که او را از شر این عدالت آشفته خلاص کنند. «آیا این حمله فتنه‌انگیز و رسمی به اصول قانون اساسی ما و رویه‌های یک کشور باید بدون مجازات بماند؟» او به جوزف نیکلسون نماینده مریلند نامه نوشت. «و عموم مردم به دنبال چه کسانی مانند شما خواهند بود تا اقدامات لازم را انجام دهند؟ من این سؤالات را برای توجه شما می پرسم، برای خودم بهتر است که دخالت نکنم.»

بدین ترتیب تلاش های ناموفق در نهایت برای برکناری چیس از سمت خود آغاز شد، ظاهراً به دلیل سوء رفتار قضایی، اما در حقیقت به دلیل حزب گرایی و تحقیر او نسبت به حزب دموکرات-جمهوری خواه جفرسون.

داستان کامل استیضاح ساموئل چیس بسیار دراماتیک‌تر و درگیرتر از این خلاصه کوتاه است – قاضی رئیس دادگاه او کسی نبود جز معاون رئیس‌جمهور، آرون بور، که از مقامات نیویورک و نیوجرسی به دلیل قتل قاضی متهم شده بود. الکساندر همیلتون – اما من وقت ندارم به جزئیات کامل بپردازم.

با این حال، حتی این بسیار جالب است و – همانطور که در مورد رابطه بین قاضی کلارنس توماس و هارلن کرو بیشتر می آموزیم – آموزنده است. سابقه ای برای بررسی دقیق یک قاضی دیوان عالی وجود دارد که در زمان حضور در دادگاه بیش از حد درگیر سیاست های حزبی شده است. و تلاش برای حذف او سابقه ای دارد.

---

چیزی که نوشتم

ستون سه شنبه من رسوایی فساد کلارنس توماس را به قدرت بیش از حد دادگاه عالی امروزی در زندگی سیاسی آمریکا مرتبط کرد.

توماس با روابط نزدیک خود با یک میلیاردر قدرتمند و صاحب دارایی، نقش تاریخی دادگاه عالی را در سیاست آمریکا، نه به عنوان یک آزادی بخش یا مدافع حقوق اقلیت های سیاسی و اجتماعی، بلکه به عنوان شریک و متحد پولدارها، تجسم می کند. منافع.

ستون جمعه من دنباله‌ای بر ستون روز سه‌شنبه بود که بر روی سوال مجموعه ریزه کاری‌های نازی هارلان کرو و یادگاری‌های هیتلر تمرکز داشت.

وقتی می‌خواهیم یک جنایت یا جنایت را به یاد بیاوریم – وقتی می‌خواهیم عواقب و هزینه‌های شیطان را به یاد بیاوریم – روی قربانیان تمرکز می‌کنیم. ابتکار عدالت برابر، مجسمه تئودور بیلبو، سناتور ایالات متحده و جدایی طلب بدنام می سی سی پی را برای بزرگداشت وحشت لینچ سفارش نداد. بنای یادبود ملی صلح و عدالت را با 800 بنای تابوت مانند شش فوتی برای نماد مردگان ساخت. دانشگاه ویرجینیا برای ادای احترام به سیاه پوستان برده شده آمریکایی که روی پردیس اصلی آن کار کردند و آن را ساختند، مجسمه جدید توماس جفرسون را سفارش نداد. یادبودی برای خود کارگران برده شده ساخته است. و مجسمه اسامه بن لادن را در زمین صفر نخواهید یافت.

و در آخرین قسمت از پادکست من در مورد تریلرهای سیاسی و نظامی دهه 1990، فیلم پرفروش اکشن 1995 “Die Hard With a Vengeance” را پوشش دادیم.

من همچنین در برنامه لارنس اودانل در MSNBC بودم که در مورد تاریخ دادگاه عالی بحث می کرد.

---

در حال حاضر خواندن

Dov Waxman درباره دموکراسی اسرائیل برای مجله Dissent.

گری ویلز در مورد کلارنس توماس برای The New York Review of Books.

مارتا بین در مورد انتخاب شهردار شیکاگو برای The Baffler.

Olufemi O. Taiwo در مورد معنای “سرمایه داری نژادی” برای Hammer and Hope، مجله جدید سیاست و فرهنگ سیاه پوستان.

ربکا تریستر در مورد سیاست سقط جنین برای مجله نیویورک.

---

عکس هفته

من این هفته در قطار بودم، در سفری به پرینستون برای یک تابلو، و مدتی را از پشت واگن قطار به ریل ها خیره کردم. این عکس که در آیفون من گرفته شده و کمی ویرایش شده است، دیدگاه من را به تصویر می کشد.

---

اکنون در حال خوردن: پای تاماله گیاهی

همانطور که قبلاً می دانید اگر خواننده دائمی این خبرنامه هستید، من تقریباً همه کارها را برای خانواده ام انجام می دهم. و زمانی که مجبور می شوم برای یک سخنرانی یا یک رویداد به خارج از شهر بروم، معمولاً یک روز را قبل از آماده کردن یا درست کردن وعده های غذایی قبل از موعد می گذرانم، فقط برای اینکه بار همسرم را سبک کنم (بچه های ما … پرخاشگر هستند). یعنی شب قبل از رفتن به پرینستون این غذا را از Cooking نیویورک تایمز درست کردم و عالی بود!

من چند تغییر در دستور غذای ملیسا کلارک ایجاد کردم. برای چیلی، سیر را با سبزیجات دیگر تفت دادم و با گوجه فرنگی پوره کردم. برای نان ذرت، شیر اضافه کردم تا قوام یکدست شود و چدار را با خمیر مخلوط کردم. تصمیم گرفتم پیازچه ها را اضافه نکنم و آنها را به عنوان چاشنی خرد کردم. همسرم آووکادوی ورقه شده را نیز اضافه کرد. بدیهی است که این یک دستور غذای گیاهی است، اما من فکر می کنم که می توانید آن را به راحتی وگان دوست داشته باشید.

عناصر

برای فلفل قرمز:

• 1 پیاز بزرگ قرمز یا سفید، نصف شده

• 2 ژالاپنیو از طول نصف شده و دانه شده (در صورت تمایل)

• فلفل دلمه‌ای سبز 1 عدد پوبلانو یا فلفل دلمه‌ای سبز، از طول نصف شده، دانه‌ها را جدا کنید

• 2 قاشق غذاخوری روغن زیتون فوق بکر، به علاوه بیشتر برای مسواک زدن

• ¾ قاشق چایخوری نمک کوشر (مانند کریستال الماس)، به علاوه بیشتر در صورت نیاز

• 1 (28 اونس) قوطی آلو کامل یا گوجه فرنگی خرد شده

• 3 حبه سیر چرب، ریز رنده شده یا خرد شده

• 2 قاشق غذاخوری پودر فلفل قرمز ملایم یا داغ، بیشتر به میزان لازم

• 2 قاشق چایخوری پونه کوهی خشک

• ¾ قاشق چایخوری زیره آسیاب شده

• 3 (15 اونس) قوطی لوبیا سیاه یا چیتی، آبکش شده و آبکشی کنید

• 1 فنجان برگ گشنیز تازه و ساقه های نرم خرد شده

برای نان ذرت

• ¾ فنجان / 135 گرم آرد ذرت خوب

• 2 قاشق غذاخوری آرد همه منظوره

• 1 ½ قاشق چایخوری بیکینگ پودر

• ½ قاشق چایخوری نمک کوشر (مانند کریستال الماس)

• 1 تخم مرغ بزرگ، در دمای اتاق

• ⅓ فنجان خامه ترش یا ماست با شیر کامل، به علاوه بیشتر برای سرو

• ¼ فنجان کره بدون نمک، ذوب شده و خنک شده است

• 2 قاشق چایخوری عسل

• 1 فنجان چدار رنده شده

• 2 پیازچه، سفیده و سبزی نازک برش داده شده، به علاوه بیشتر برای سرو (اختیاری)

جهت ها

چیلی را آماده کنید: یک قفسه را تا حد امکان به عنصر گرما نزدیک کنید و جوجه گوشتی را گرم کنید. یک ورقه پخت را با فویل بپوشانید. نیمی از پیاز را نگینی خرد کرده و برای بعد کنار بگذارید.

نیمی از پیاز باقیمانده را به ضخامت نیم اینچ برش دهید و روی ورقه پخت آماده شده بچینید. هالاپینو و پوبلانو را در کنار پیازها قرار دهید، کناره های آن را به سمت پایین ببرید. سبزیجات را به آرامی با روغن بمالید و کمی نمک بپاشید. 2 تا 4 دقیقه تفت دهید تا سبزیجات از یک طرف آن ذغالی شوند. (اگر چیلی ها کوچک هستند، بعد از 1 تا 2 دقیقه ذغال می شوند.) سبزیجات را برگردانید و تفت دهید تا طرف دیگر آن ذغالی شود، 1 تا 3 دقیقه.

تابه را به یک قفسه منتقل کنید تا به اندازه کافی خنک شود تا به دست بیاید، سپس فلفل ها را دم کنید. سبزیجات ذغالی شده و آب انباشته شده را به مخلوط کن منتقل کنید (یا از کاسه و مخلوط کن غوطه ور استفاده کنید). کنسرو گوجه فرنگی و ¼ قاشق چایخوری نمک را اضافه کنید و به پوره درشتی اضافه کنید. (می توانید آن را تا چهار روز قبل درست کنید و تا زمانی که لازم باشد در یخچال نگهداری کنید.)

فر را با دمای 425 درجه گرم کنید. در یک فر بزرگ هلندی، 2 قاشق غذاخوری روغن زیتون را روی حرارت متوسط ​​رو به بالا گرم کنید. پیاز خرد شده را اضافه کنید و 6 تا 9 دقیقه تفت دهید تا کمی قهوه ای شود. سیر را اضافه کنید و حدود 1 دقیقه تفت دهید تا معطر شود. پودر فلفل قرمز، پونه کوهی، 1 و نیم قاشق چایخوری نمک و زیره باقیمانده را با هم مخلوط کرده و حدود 30 ثانیه بپزید تا ادویه ها تیره شوند.

لوبیا و پوره گوجه فرنگی رزرو شده را اضافه کنید و اجازه دهید مخلوط به مدت 10 تا 15 دقیقه بجوشد تا مانند فلفل دلمه ای غلیظ شود. در صورت استفاده، گشنیز را هم بزنید. بچشید و در صورت نیاز نمک و پودر فلفل چیلی بیشتری اضافه کنید.

در حین جوشیدن فلفل، نان ذرت را آماده کنید: در یک کاسه متوسط، آرد ذرت، آرد، بکینگ پودر و نمک را با هم مخلوط کنید.

در یک کاسه کوچک، تخم مرغ، خامه ترش، کره و عسل را با هم مخلوط کنید. مخلوط تخم مرغ را در مخلوط آرد ذرت هم بزنید تا یکدست شود. در صورت استفاده پیازچه ها را داخل آن بریزید.

رویه نان ذرت را روی فلفل قرمز پخش کنید، سپس پنیر رنده شده را روی آن قرار دهید. تا زمانی که نان ذرت طلایی شود، 20 تا 25 دقیقه بپزید. گرم یا گرم را با خامه ترش و بیشتر پیازچه سرو کنید.