فرارو- ساختار ساختاری از DNA تلومری را با کمک فیزیک و یک آهنربای کوچک کشف کردند. بسیاری از دانشآموزان را کلیدی برای زندگیتر میدانند. آنها در برابر آسیبدیدگی، کوتاه میشوند، اما هر بار که یک سلول تقسیم میشود، میشود و اگر خیلی کوتاه شد، سلول میمیرد. محققان میگویند این کشف موفقیت آمیز به ما در درک پیری و بیماری کمک میکند.
به گزارش فرارو به نقل از rahnamato، وقتی نام DNA را میشنوید، فیزیک معمولی اولین رشته علمی نیست که به ذهنتان خطور میکند. با این حال، جانون نورت از موسسه فیزیک لیدن (LION) در هلند، یکی از دانشمندانی است که این ساختار جدید DNA را پیدا کرده است. به عنوان یک بیوفیزیکدان از روشهای فیزیک برای آزمایشهای بیولوژیکی استفاده میکند.
این موضوع همچنین توجه به زیست شناسان دانشگاه نانیان در سنگاپور را به خود جلب کرد و از او خواستند تا به مطالعه فناوری DNA تلومرها کمک کند. هر سلول بدن ما حاوی کروموزومهایی است که حامل ژنهایی هستند که ویژگیهای ما را تعیین میکنند (مثلاً چه شکلی هستیم). در انتهای این کروموزومها قرار دارند که از کروموزومها در برابر آسیب محافظت میکنند. آنها شبیه به نوکهای پلاستیکی انتهای بند کفش ما هستند.
از آنجایی که DNA بین تلومرها طویل است، باید تا در یک سلول قرار گیرد. این امر با پیچاندن DNA در اطراف بستهها به دست میآید. DNA و پرورشها با هم به عنوان نوکلئوزوم شناخته میشوند. اینها به شکلی شبیه به رشته های مهره ها، با یک نوکلئوزوم، یک تکه DNA آزاد (یا غیر مرتبط)، یک نوکلوزوم و … مرتب شده اند.
سپس این رشته مهرهها بیشتر تا میشود. نحوه انجام این کار به طول DNA بین نوکلئوزومها میخواهد. قبلاً دو ساختاری که از تا شدن رخ میداد، شناخته شده بودند، بودند. اما ون نورت و همکارانش در مطالعه خود ساختار تلومر دیگری را کشف کردند. در اینجا نوکلوزومها بسیار به هم نزدیکتر هستند، بنابراین هیچ DNA آزاد بین مهرهها وجود ندارد که در نهایت یک مارپیچ از DNA ایجاد میشود.
ساختار جدید با استفاده از ترکیبی از میکروسکوپ الکترونی و اندازهگیری نیروی مولکولی کشف شد. در اینجا یک سر DNA به یک اسلاید شیشهای وصل شده و یک توپ مغناطیسی کوچک به سر دیگر چسبیده شد.
مجموعهای از آهنرباهای قوی بالای این توپ قرار گرفت تا رشتهها را از هم جدا کند. با اندازه گیری مقدار مورد نیاز برای جدا کردن مهره ها، در مورد نحوه تبدیل شدن به رشته ها می توان اطلاعات بیشتری بدست آورد. سپس سنگاپور از یک میکروسکوپ الکترونی برای دریافت تصویر بهتر از روش استفاده کرد.
ون نورت میگوید این ساختار «جام مقدس زیستشناسی مولکولی» است. اگر ساختار مولکولها را بشناسیم، این به ما بینش میشود که در مورد چگونگی روشن شدن و خاموش شدن ژنها و نحوه عملکرد آنزیمها در سلولها با تلومرها میشود.
کشف ساختار شبکهای جدید ما را از بلوکهای ساختمانی در بدن بهبود بخشد و این را در نهایت به ما کمک کند تا پیری و بیماریهایی مانند سرطان را بهتر بفهمیم و داروهایی را برای مبارزه با آنها تولید کنیم. نتایج این مطالعه ۱۴ سپتامبر در مجله علمی Nature منتشر شده است.